Tam yaralar sarılıyor, düzen nizam geliyor derken Hatay’da yaşanan son deprem moral ve motivasyonumuzu yerle bir etti.
Artçı diyen…
Müstakil deprem diyen…
Ne olduğunu bilmediğimiz bir şey…
Yine can kaybı.
Yine yaralananlar…
Bozulan psikolojiler…
Çok zor çok…
Bizler deprem bölgesinde uzak bir şekilde yaşadıklarımız deprem bölgelerinde yaşayan insanların hissettiklerini düşünmek bile istemiyorum.
En kötüsü artık geçti, artık her şey düzelecek demeye başladığınız bir anda tekrar başa dönmek…
Bu psikoloji nasıl düzelecek…
Çok zor gözüküyor.
Yetkililerin hasarlı evlere girmeyin uyarıları maalesef uyulmadı.
Can derdi bitince mal derdi başladı.
Olabilir.
Çok normal.
Kendi mallarına ulaşmak, yeniden başlamak adına olası masrafları düşürmek neden yanlış olsun.
İmkanınız yoksa…
Siz olmasanız ne yapardınız.
Olan oldu.
Bir zaman sonra insanlar yine o binalara girmek isteyecekler.
Mallarını kurtarmaya çalışacaklar.
Yasaklar…
Engellemeler…
Can korkusu…
Hiç biri engel olmayacak.
Madem böyle o zaman bunu bir düzen ve kontrol içinde olsa.
O da zor…
Bir yandan enkazları toplayacaksınız.
Bir yandan alt yapı üst yapı çalışmalarını yürüteceksiniz.
Bir yandan hayatta kalanların iaşelerini halledeceksiniz..
Of of …
Akşam olsa yatsak uyansak ve her şey 6 Şubat öncesine dönse…