Bir toplumda zulüm ve haksızlıklar varsa o toplumun bütün fertlerinin o zulmü ortadan kaldırmak için çaba sarf etmesi gerekir.

Nitekim Hz. Peygamber her zaman iyiliği emredip, kötülüklerden sakındırmış ve şöyle buyurmuştur: “Sizden birisi akla, mantığa ve sağduyuya aykırı bir davranışla karşılaşırsa, bunu eli ile düzeltmeye çalışsın. Buna güç yetiremiyorsa, sözleriyle engellemeye çabası içinde olsun. Buna da gücü yetmiyorsa, kalbi ile hal çareleri arasın ve en azından bu kötülüğü kalbiyle kesinlikle onaylamasın!’ [Müslim, 1/İman, 20 (I, 69-70); Ebû Dâvûd, 2/Salât, 242 (I, 677-678); 36/Melâhim, 17 (IV, 511); Tirmizî, 31/Fiten, 11 (IV, 470)]

Görüldüğü üzere Hz. Peygamber çalışmayı, üretmeyi, aktif olmayı, hayırlı işlerde yarışmayı ve yardımlaşmayı önermiş, zalime bile yardım edip zulmünden vazgeçirmeye çalışmayı herkese görev olarak yüklemiştir.

Nitekim Hz. Peygamber  bir sahâbîye şöyle demiştir: “Zalim de olsa, mazlum da olsa kardeşine yardım et!” Bunun üzerine orada bulunanlar: “Ya Resûlellah! Mazluma yardım etmeyi anladık. Pekiyi zalime nasıl yardımcı olabiliriz ki?” diye sormuşlar, Hz. Peygamber de: “Haksızlık yapmasına engel olursunuz. İşte bu da, sizin ona yardımınızdır” buyurmuşlardır. [Buhârî, 46/Mezâlim, 4 (III, 98); 89/İkrah, 7 (VIII, 59); Müslim, 45/Birr, 62 (III, 1998); Tirmizî, 31/Fiten, 68 (IV, 523); Dârimî, 20/Rikak, 40 (II, 618); Ahmed b. Hanbel, III,99, 201, 324]

Hz. Peygamber haksızlıklar karşısında susmayı, boş boş oturup dedikodu etmeyi, kendi kendine söylenmeyi, hayata negatif pencereden bakmayı asla onaylamamış, müslümanları haksızlıklar karşısında mücadele etmeye davet etmiştir.

Sonuç olarak bir yerde zulüm varsa o zulmü engellemek bütün müslümanların boynunun borcudur. Zulmü gördüğünde Nurettin Topçu’nun dediği gibi “İnsan olan bunu yapmaz” değil “İnsan olan bunu yaptırmaz; buna müsaade etmez; bunu engeller” diyebilmek gerekir. Bu bakımdan vazifesini yapmayan sorumlu olacağını bilmeli ve toplumun huzur ve mutluluğu için zulmü engellemek konusunda var gücüyle çalışmalıdır. (09.07.2010)