Mutafoğlu mahallesinde bulunan ve yapımının ardından hak sahiplerine tahsis edilme süreci biraz sancı geçen TOKİ konutları teslim edilmeye başlanmıştı.

12 Ekim de başlayan tahsisler 18 Kasım’a kadar devam etti. Hala teslim almayanlar için süre tanındı. Gelinen nokta da evlerine kavuşan insanlarımızın mutluluğu vardı.

Ha bitti ha bitecek derken insanlarımız hayallerine kavuştu.

Bu hiçte o kadar kolay olmadı.

Bir takım eksiklikle hala konuşuluyor. Umarım onlarda bir an önce giderilir. O bölge de sosyal yaşam düzene girer.

İnsanlar evlerini teslim almalarıyla birlikte ihtiyaç duydukları öncelik abonelikler oldu.

Elektrik…

Su…

Doğalgaz…

Güvence bedelleri, evrak işleri hem vatandaş açısından hem de kurumlar açısından oldukça yoğun geçti.

Toplanmalar, taşınmalar…

Yine de insanın kendi evine taşınmasının mutluluğu götüremedi.

Gerek yapım yaşamadın da gerekse bittiğinde bir vesile ile oradan geçmekteyim.

İçine hiç girmedim.

Evleri de görmedim.

Çevre düzenlemesi falan ne durumda bilmiyorum.

Marketi fırını vs. var mı onu da bilmiyorum.

Şimdi diyeceksiniz ki bilmiyorsan bu yazının amacı ne!

Ben bildiğim yerden gideyim.

O güzergâh üzerine giderek artan bir yaya yolculuğu gözlemlemekteyim.

İnsanlar evlerin giderken ve dönerken bir mevkie kadar yaya olarak ulaşım sağlamaktalar.

Sıkıntı araç noksanlığı mı, zaman aralıklarının çok olması mı?

Ortaya çıkan sonuç hem bir mağduriyet hem de bir hayati tehlikeyi haber ediyor gibi.

Şehrin giriş noktasının yoğunluğunu hatırlatmaya gerek yok.

Oysa orası bir mahalle.

Hatta o mahalleden daha uzak bir Sarıhacılı mahallemiz var.

Kooperatif nasıl bir düzenleme yaptı.

Mevcut Sarıhacılı güzergahı içerisinde değerlendirip az seferlerden dolayı mı insanlar o yolu yaya olarak geçmek zorunda kalıyor?

Önümüz kış…

İşler orada ikamet eden insanlar için zor olacak.

İlk kışları, yeni sorunları karşılarına çıkarabilir.

Bundan dolayı o bölgeye bu zamanlar biraz farklı bakmak gerekli.

Halk otobüsleri başta olmak üzere kamunun bazı imkanları Yeni TOKİ’ler de yaşan insanlarımıza kulak vererek taleplerini yeri getirmesi gerekiyor.

Kooperatif elbette olaya iktisadi yaklaşabilir.

Lakin “halka hizmet hakka hizmet” diyenlerin siyasi ve vicdanı sorumluluklarını lafla yürüttükleri peynir gemilerine benzetmesin.

Ötelediğimiz, sorunlarını duymazdan geldiklerimiz iki cihanda ve manevi iklimde yakamıza yapışabilir.

TOKİ konutlarında oturanların sorunlarını benden değil bizatihi yerinde oradaki vatandaşlarımıza sorun.

Benden söylemesi…