Kendini aydın zanneden köşe yazarı bir kadının şu sözlerini ilk duyduğumda onun İslam hakkında ne kadar cahil olduğunu anladım ve ona çok acıdım. Onun zavallı hâline çok üzüldüm. Köşe yazarı geçinen bu kadın çok biliyormuş edasıyla bir “görüş/kanaat” belirtmiyor, utanmadan ve sıkılmadan İslam hakkında düpedüz yanlış, taraflı, ön yargılı “bir hüküm” veriyordu. O “sözde kadın yazar/aydın” şöyle söylüyordu: “İslam ülkelerinde sorgulama kültürü yoktur. İslam merkezine bireyi değil cemaati alan bir dindir.”

Böyle bir tespit, temenni veya zırva tamamen yanlıştır. Bu cümle Kur’ân’ın ilkelerine de kesinlikle aykırıdır. Çünkü Yüce Allah, Kur’ân-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır:

“Andolsun ki, sizi ilk defa yarattığımız gibi teker teker bize geleceksiniz ve dünyada size verdiğimiz şeyleri arkanızda bırakacaksınız. Sizinle ilgili olarak ortaklarımız sandığınız (dünyalık menfaatler elde etmek için gölgesine sığındığınız, işin kolayına kaçtığınız, sorumluluk almayı reddettiğiniz, bilerek ve isteyerek peşlerinden gittiğiniz) şefaatçilerinizi de yanınızda göremeyeceksiniz. Andolsun aranızdaki bütün bağlar kopmuş ve (Kutsalın kendisinde tecelli ettiğini, Allah’ın rızasına ve sevgisine ulaşma konusunda kendilerinin size aracılık ettiğini) iddia ettikleriniz, sizi yüzüstü bırakıp kaybolmuşlardır.”[1]

“Şüphesiz onların dönüşü ancak bizedir. Sonra onların sorguya çekilmesi de sadece Bize aittir.”[2]

Görüldüğü üzere tüm insanlar, hesaplarını Yüce Allah’a teker teker verecek ve kimse kimsenin günah yükünü üstlenmeyecektir.[3] Dolayısıyla esas olan “bireyin” kendi sorumluluğudur. Zira Yüce Allah, her insana akıl vermiş, düşünüp sorgulamasını ve hakikati bulmasını istemiştir.

Elbette İslam, “mü’minlerin kardeşliğine”, birlik ve beraberliğe, dayanışmaya ve yardımlaşmaya çok büyük önem verir. Ancak “cemaat ruhunu” ön plana çıkartıp bireyin merkeze alınmadığını, sorumsuz olduğunu, hiçbir şeyi sorgulamadığını, her şeye körü körüne inandığı ve itaat ettiğini iddia etmek sakat yaklaşımdır ve bu tür hezeyanları İslâm’a mal etmeye ve “kamuoyunda yanlış algı oluşturmaya” hiçbir kimsenin hakkı yoktur.

Çünkü herhangi bir cemaatin/tarikatın içinde olmak kurtuluş için asla yeterli değildir. Bu konudaki uydurma rivayetlere inanmak ve bunları savunmak yanlıştır. Müslümanların hata ve yanlışlarını İslâm’a mal etmeye ve dini karalamaya kimsenin hakkı yoktur. Zira her zaman belirleyici olan “bireyin kendi tercihleridir.” Cenneti hak etmenin veya cehennem azabından kurtulmanın yolları bellidir. Kur’ân, sayısız âyette “bireyleri” düşünmeye, akıllarını kullanmaya, ders ve ibret almaya çağırmaktadır.[4]

Diğer taraftan başkalarına sorgulamayı öneren “aydın müsveddesi kadının” kendi ön yargılarla dolu malumatlarını/bilgi kırıntılarını “araştırmadan/eleştirmeden/sorgulamadan” kesin doğru bilgiymiş gibi aktarması da son derece ilginç ve dikkate şayandır. Bu çakma köşe yazarı İslam hakkında araştırmadan konuşmuş, sorumsuzca ve küstahça bir “hüküm vererek” eleştirel düşünceden yoksun olduğunu göstermiş ve fena halde çuvallamıştır.

Aynı şekilde kötü örneklerden yola çıkarak veya hakikatin “bir kısmını” dillendirerek “bütün hakkında” hüküm vermek de doğru değildir. Çünkü bir sistem kendi bütünlüğü içinde mana taşır. Bütünlük bozulunca mahiyetini kaybeder. Sistemin bir parçasını alıp bütün sistemi bu parçadan ibaret saymak/sanmak akıl ve mantık dışıdır.

Dolayısıyla eleştirel düşünceden bahsedenlerin ileri geri konuştukları İslam hakkında “sıfır bilgiye sahip oldukları” çok rahatlıkla ifade edilebilir. Zira bu durum, adı geçen aydın müsveddesinin yukarıdaki sözlerinden gayet net anlaşılmaktadır. Bu itibarla bendeniz bu münevver geçinen kadını ve onun gibilerini Kur’ân’ı doğru okumaya, anlamaya ve sağlıklı tefekkürün hakkını vermeye davet ediyorum. “Sahtesine” bakarak “asıl” hakkında ahkam kesmemeye çağırıyorum.

Sonuç olarak, İslam “bireyi” merkeze/hedefe alır ama “din kardeşliğine ve birlik içinde olmaya” da büyük önem verir. Eleştirel düşünceyi önemser, araştırmayı, sorgulamayı ve sağlıklı tefekkür yapmayı tavsiye eder. Tefrikayı, fitneyi ve bölücülüğü yasaklar. Hakikati arayanın er ya da geç bulacağını haber verir. Aklını kullanmayanları da hayvan gibi hatta hayvanlardan da daha aşağı olacaklarını/olduklarını bildirir.[5] (22.08.2014)